Manifest #7: Don't bother about individuality - it's in our nature to copy

Individualiteit is ongetwijfeld de grootste oorzaak van vertwijfeling, onzekerheid en ontevredenheid onder mensen. Wat heeft de mensheid niet te lijden gehad als gevolg van deze psychische afwijking. Alles in de natuur is gericht op nabootsen, kopiëren, conformeren aan de kudde. Alleen de mens kent de ziekte die individualiteit wordt genoemd en die zij nu als gewoon, normaal is gaan bezien. Welk schaap wil anders zijn dan de andere schapen? Welke boom wil iets anders voortbrengen dan een nieuwe boom? Welke wolf piekert erover of hij uniek is? Het is onze hypochondrische aard om ziek te willen zijn van deze kwaal en we blijven zoeken naar manieren om ontevreden en ongelukkig te zijn omdat die emoties ons uniek maken. Pijn is iets waar geen enkel wezen, behalve de mens, naar verlangt, want hij hoopt dat dit lijden hem belangrijk en verheven maakt boven al het aardse. Het is de hybris om onze natuur te willen overstijgen. Maar onze aard is onloochenbaar: onze genen worden generatie op generatie gekopieerd. Onze samenleving drijft ons voortdurend samen in kuddes. En we willen allemaal op elkaar lijken, want we vluchten ook van de pijn die deze ziekte, de zucht naar individualiteit, ons aandoet. Don't bother about individuality. We're only copies of copies, trying combinations of what has been done before. It's in our nature to create genetic copies.